24 september 2012
Vanochtend werden wij héééél vroeg wakker, omdat onze buren om half zes de tv al heel hard aan hadden staan. Het gevolg was dat we om half 8 al wegreden.
Wij moesten via een tolbrug over de Columbia rivier naar de Washington kant. Ik had een mooie route gepland door het Gifford Pinchot National Forrest, maar er bleken diverse wegafsluitingen te zijn, dus zijn wij via Vancouver gereden.
Vandaag stond Mount Saint Helens op het programma . Mount Saint Helens is een nog 2550 m hoge vulkaan in Skamania County in de staat Washington. De vulkaan is vooral bekend vanwege de verwoestende uitbarsting op 18 mei 1980 waarbij een groot deel van de berg instortte. Voorheen was de top 2950 m, wat dus neerkomt op een hoogteverlies van 400 m. Je kan dit dan ook goed zien, er is een heel stuk van de top en het midden gewoon verdwenen Al weken voorafgaand aan de uitbarsting waren er al heel veel aardbevingen, zodat grote delen in dit gebied werden geëvacueerd, maar ondanks dat zijn er toch nog 56 mensen omgekomen, omdat de explosie zo veel groter was dan verwacht. In het Visitor Center hebben wij naar een film gekeken, die opgenomen was in de dagen voorafgaand aan de uitbarsting, tot de uitbarsting zelf. Je kunt je niet voorstellen wat een geweld dit moet zijn geweest, hele meren zijn verdwenen, hele vlakten met bomen kaal en weggeblazen. Een heel nieuw landschap werd gevormd door de as die uit de vulkaan neer kwam in dit gebied. Wanneer je naar Mount Saint Helens toe rijdt, ongeveer een rit van een uur vanaf het Visitor Center, dan zie je nu nog de gevolgen hiervan. Ook al begint er weer wat begroeiing te komen, je ziet toch nog hele bergen met kale stammen staan, of alleen maar boom stompjes. De vulkaan is nog steeds actief, in 2005 is er nog een flinke rookpluim uitgekomen van ongeveer 10 km hoog. Het uitzicht op Mount Saint Helens was wat wazig, dit kwam omdat er in dit gebied diverse heel grote bosbranden zijn en de rook helemaal hiernaartoe wordt meegevoerd door de wind.
Na hier allerlei uitzichtpunten bekeken te hebben zijn wij doorgereden naar Ashford, dit plaatsje ligt vlak bij de Nisqually ingang van het Mt Rainier National Park, dat we morgen gaan bekijken.
En dan wil je dit bericht op je blog zetten en is de accu van de computer leeg. De adapter heeft de hele reis al kuren, van wel doen en niet doen, maar vandaag heeft hij dus echt de geest gegeven.
Via mijn nieuwe mobiel, maar even een berichtje gestuurd via de Wifi, dat viel trouwens nog niet eens mee. (Heb sinds 2 dagen internet op mijn telefoon). Je merkt pas als je geen internet hebt, hoe afhankelijk je hiervan bent de laatste jaren. Je zoekt vaak naar leuke plekjes en wandelingen die je de volgende dag wilt gaan doen of zien, maar we moesten het nu met mijn uitgedraaide printjes van thuis doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten